ضعف بینایی در بین رانندگان برون شهری استان چهارمحال و بختیاری، 1378

برای رانندگی دید کافی نیاز است و عواقب خطرناک دید کم برای حرفه رانندگی قابل قیاس با بسیاری مشاغل دیگر نیست. از طرفی معاینه چشم رانندگان هر 10 سال یکبار صورت می گیرد که همزمان با تعویض یا تمدید گواهینامه رانندگی است و این فاصله زمانی، خصوصا در افراد مسن بسیار طولانی به نظر می آید. هدف از این مطالعه تحقیق در خصوص فراوانی تعداد رانندگان حرفه ای با تیزبینی کم در استان چهارمحال و بختیاری بوده است. طی یک مطالعه بر روی 400 راننده بالای 40 سال که در نیمه دوم سال 1378 جهت تمدید گواهینامه پایه یک مراجعه نموده و از آنها معاینه چشم به عمل آمد، تعداد 112 نفر دید دو چشمی کمتر از 10/10 داشتند که اشکال دید 95 نفر از این افراد با اصلاح عیب انکساری رفع گردید ولی تعداد 17 نفر به دلیل انواع بیماری های چشمی عمدتا غیر قابل علاج و با ضعف دید بسیار کم، واجد شرایط قبولی در امتحان دید نبودند. استاندارد دید برای اخذ گواهینامه پایه یک در ایران به شرح زیر می باشد: داشتن دید از هردو چشم و یا اگر دید یک چشم حداقل 2/10 باشد، چشم دیگر باید دید 10/10 داشته باشد و یا چنانچه دید هیچکدام از چشم ها 10/10 نباشد مجموع دید دو چشم (از لحاظ جمع کسری) 14/10 به بالا باشد. از آنجا که در کشور ما هواپیما و سیستم ریلی با تمام ایمنی که دارد، در صنعت حمل و نقل سهم زیادی نداشته و عمده مسافرت ها با اتومبیل صورت می گیرد، لزوم داشتن سلامتی جسمانی از جمله دید رانندگان و معاینات زودهنگام آنها قطعا در کاهش مرگ و میر حاصل از تصادفات بی اثر نیست.